er was eens …

3 uur en 17 geeft de wekker aan … s nachts! Je bent -midden in een van je REM-slaapjes (bèta-golven)-  klaar wakker geschoten na een tijdje woelen en denkt aan …

die vergeten taak van je project (of erger : van het project van de baas);
aan de deur die je vergeten bent dicht te doen;
aan de verjaardag van een collega die je vergeten bent of
je krijgt een inval voor een belangrijk probleem waar je al enkele dagen mee worstelt etc. …

Je kan de slaap maar niet (terug) vatten!

Ook (her)ken je dit fenomeen van “plots her-inneren” van op de trein of onderweg in de auto, op toilet of eender waar je in (semi-)ontspannen toestand zit :-). Cadeautjes van je onderbewuste (enfin : s nachts? Cadeautjes?).

Allemaal “losse eindjes“, die letterlijk “knetteren” in je hoofd : vurende impulsen tussen (op dat moment neurotische) neuronenverbindingen.

Precies een kerstboom als t er veel zijn!!

oplossing :

Hoe voorkomen? In eerste instantie NIET voorkomen!!
Het zijn immers eigenlijk feitelijk geschenken!
Betere REFLEX  : SCHRIJF OP!

Op een workshop hoorde ik wel eens mensen zeggen dat ze s nachts iets op de grond gooiden om te onthouden. Een soort knoop in de zakdoek dus. Mijn ervaring : “waarom heb ik dat hier nu weer op de grond gegooid?” en je bent vertrokken voor alweer een nodeloos hersenpijnigingkje …

hoe precies?

STAP 1 : SCHRIJF dus OP! Hoe? Da s allemaal eender … post-its, op een blad, in je gsm  (1 topic per post-it) …
opschrijven in ieder geval.

Zelf mag ik (baas boven baas) het licht s nachts niet aandoen maar je zal verbaasd zijn hoe je het talent kan ontwikkelen “schrijven in het donker”.
Wel belangrijk dat je die andere vaardigheid mee ontwikkelt (lezen in het licht).

Dat is stap 1. En om te voorkomen dat al die losse eindjes (post-its, notitiekes, …) overal rondslingeren (wat loszit, rammelt!) is stap 2 belangrijk :

STAP 2 : om terug overzicht te krijgen, is het uiteraard belangrijk dat al deze losse eindjes terug in je overzichtelijk systeem komen. Dus liefst dagelijks al je hersenspinsels groeperen, CENTRALISEER in je organisatorische kern (je A³).

en … actie!

Vanaf nu geen losse eindjes meer, geen onnodige hersenactiviteit :
maak er een GEWOONTEvan onderweg (in je smartphone) op te schrijven, koop post-its voor in je slaapkamer, …  het zal bevrijdend voelen voor je brein.

Zelf heb ik vlak naast mn autostuur een bloc-note voor post-its geïnstalleerd
(met boormachine eerst gaatjes in het dashboard, je moet mn vrouw horen, telkens we een nieuwe wagen aanschaffen!).
Los van het feit dat ik zelfs niet moet opkijken als ik daar iets op schrijf (grote drukletters, per post-it een topic), blijft het helaas onreglementair wist een politiecommissaris in een workshop te vertellen.

zijt ge sjef?

1. Uiteraard geef je het voorbeeld : schrijf op!
2. En maak je zelf misschien de volgende bedenking : hoeveel brain-power kan je in je team nog Xtra winnen door gericht om te gaan met “losse eindjes” die rondslingeren in de verschillende hoofden? Hoe kan je hiermee aan de slag?

pssssst : je krachtige broedtank …

Je onderbewuste is een geinig ding : je kan er op vertrouwen.

M.a.w. je kan er een gewoonte van maken dat je complexere vraagstukken “even in de broedtank” legt (een nachtje of een weekje over slapen), even “loslaat” (ontspannen) en je rijke onderbewuste mee aan de slag laat gaan.

Komen dan “cadeautjes” op, schrijf ze op en ga er verder mee aan de slag.

Concreet : je maakt b.v. een taak in Outlook aan voor binnen een dag (of 2, 3) waarin je dit vraagstuk terug tegenkomt en nodigt ondertussen je onderbewuste uit tot “broeden”.

Met enige oefening ga je hier echt resultaat van ervaren en zien.

N.v.d.r. : dit lijkt inderdaad wel af te wijken van de efficiency-regel “vastpakken = beslissen“, maar zoals jullie weten spreekt “effectiviteit” een (groter) woordje mee!

pssssst : in overdrive brand de motor op …

Continu wakker schieten is -weet ik helaas uit ervaring- niet leuk meer. Net zoals je op je verjaardag te veel cadeautjes kreeg. Op den duur heb je het wel gehad. Te is niet gauw goed. Je kan wel in bepaalde enthousiaste drive-modus zitten (vooral als je met veel bezig bent), maar in “overdrive” geraak je soms vast in een cercle vicieux.

Als dit meer dan enkele weken aanhoudt, misschien toch best structurele maatregelen treffen (even pas op de plaats, je lichaamsbeweging, je voedingspatroon, je werkschemas en prioriteiten herbekijken). Je luistert hier best naar je eigen lichaam of -als het al te ver gezet is- naar mensen die je nauw aan het hart liggen en het goed met je menen.

Luister er dan ook naar, o.k.? Voordat de natuur zelf ingrijpt …