catfight! : “uitstel = afstel” t.o.v. prioriteiten stellen!

24
sep
2014
Posted by: Werner De Vree  /   Category: gedrag   /   Geen reacties

(is er een) probleem?

gewoon doenBij iedere sterk actiegerichte persoon hangt boven haar of zijn bed “uitstel = afstel”. 3 weesgegroetjes vóór het slapen gaan en ´s nachts van dromen. Bij wijze van spreken. Want het is vooral een (actieve) houding, een (vaak goede) onbewuste gewoonte.koe horens

Daadkrachtige mensen immers, pakken de koe bij de horens, stellen niet uit en gaan door tot het laatste is afgewerkt, afgevinkt.

Hierdoor genieten ze vaak veel aanzien. Vooral op het werk dan.

Op zich dus niks mis mee, ware het enerzijds niet dat precies zij risicogroep zijn op burn-out.

Anderzijds: hoe zou het zijn om vóór of mét zo iemand te werken (ik weet het; iets te kort door de bocht maar je weet wellicht wat ik bedoel)? Of om soms mee samen te leven (helaas geen graptjen, check een keer bij mijn wederhelft)?

Interessant (en in eerste instantie voor onze “ADHDr” zélf, maar ook voor z´n omgeving) kan zijn dat ie soms een beetje op de frein gaat staan.

oplossing: “een techniekje” – fase 1!plan

Jarenlang leefde ik zélf in het stramien “uitstel = afstel”.

Later –bij het volgen van opleidingen maar vooral door met m´n smoeltje tegen de muur te lopen- werd dit gemilderd naar het toepassen van de techniek “doorschuiven en inplannen”.

Op die manier was het in (de illusie van) controle én uit het zicht. Een gerust gevoel (want “ik kom het nog terug tegen”), zei de trainer.

Pas op, dit was wennen hoor! En was hiermee de kous af?

nieuw probleem!

burnoutHelaas niet: door waarschijnlijk een overdreven optimisme (lees: gebrek aan realisme en planningskills) hoopten de vooruitgeschoven taken vaak op met als initiële gevolg dat ik de taken (eerst) opnieuw doorschoof naar ´s anderendaags, op den duur naar de volgende week en het probleem werd erger en erger, met als onmiddellijk resultaat: ik ging terug alles afwerken wat voor de voeten liep (vroegochtend, laatavond, weekendwerk) “want dienen techniek van doorschuiven en plannen werkt voor geen flikker!”.

Ik zat dus vast in een (haast dwangmatig) gedragspatroon en “had niet veel keuze, want het werk blijft komen”.

nieuwe oplossing “een volgend techniekje” – fase 2?

Terug de trainer gecontacteerd: “hou, bouw ruimte in je agenda in om aan die taakjes te werken!” sprak ie vol overtuiging, “je zal zien, dat werkt!”.

En inderdaad, ook hier ging het een tijdje goed J. Pas op, dit was weer wennen hoor! En was hiermee de kous af?

nieuwste probleem!balans kwijt

Spijtig genoeg niet :
ik was de balans tussen kleine(re) taken en prioriteiten afwerken een beetje zoek.

structurele gedragsoplossing :

Uitereindelijk bracht een combinatie van nieuwe vaardigheden soelaas (leren neen zeggen, delegeren, prioriteiten stellen) maar waar ik hier specifiek op wil inzoomen:

doorvegenDoorschuiven naar later en opnieuw doorschuiven en opnieuw doorschuiven hóeft in sé geen probleem te zijn.
Het is immers een kwestie van prioriteiten stellen.

Uiteindelijk is “doorschuiven” feitelijk (rationeel) niet veel werk. Ik liep echter tegen m´n “emotionele ik” aan;
de overtuiging dat “uitstel afstel is” en dat telkens opnieuw doorschuiven “een teken van ongeorganiseerd zijn” zou zijn.gedrag aanpassen

Deze twee overtuigingen “herkaderen”, anders bekijken (als inzetbare –of uitzetbare- vaardigheden) heeft me meer mogelijkheden (en rust) gegeven …

praktisch toepassen?

Laat dus voortaan niet-prioritaire taken gerust gewoon op je –niet direct zichtbare- lijstje staan of sleep ze naar een andere datum of folder, welk systeem je ook gebruikt.

psssst 1:

uiteraard betreft dit taken die je later behandeld, zónder dat daar anderen negatief gevolg van hebben (op jouw lage prioriteit kan een ander zenuwachtig wachten)!belofte schuld

Naast deze tip van “schuif gerust door”, blijft het dus belangrijk om naar anderen toe geen toezeggingen of beloftes te doen die je niet kan waarmaken!

Daar helpt (in dit geval contraproductief) doorschuiven immers niet en moet je –à la limite met de billen bloot- duidelijk actie pakken (de taak uitvoeren, delegeren, return to sender sturen, …)

psssst 2:

moraal van dit verhaal moge zijn dat technieken je zeker kunnen verder helpen, maar wérkelijk vooruitgang boeken doe je vooral door je gedrag en kijk naar de dingen aan te passen.

leidinggevende?

  • wat is het effect van jouw doorschuiven op je team?
  • welke andere patronen werken in binnen je omgeving?
  • wat is de “prioriteitenhouding” binnen jouw afdeling?
  • bespreek/toets af op je eerstvolgende teammeeting & pak structurele actie!

 

 

 

 

 

 

 

 

Geen reacties